Rys historyczny
Jedną z pierwszych szkół polskich zorganizowanych po wojnie we Wrocławiu była Szkoła Podstawowa nr 9 przy ul. Nyskiej (wówczas ul. Pięknej).
Jej założycielem i pierwszym kierownikiem był Wojciech Dudek, sprawujący wcześniej zawód nauczyciela w Publicznej Szkole Powszechnej nr 3 w Kowlu. W czasie wojny trafił do obozu pracy przymusowej w Szczecinie.
Wojciech Dudek otrzymał nominację na kierownika Szkoły Podstawowej nr 9 z rąk inspektora szklonego w dniu 3 IX 1945 r.
Najważniejszym argumentem za powołaniem szkoły w tym rejonie była znajdująca się w pobliżu Gazownia Miejska. Do czasu zorganizowania tu szkoły dzieci z rejonu uczęszczały do Szkoły Podstawowej nr 4 przy ul. Tadeusza Kościuszki.
Trudnym do rozwiązania zadaniem był remont budynku szkolnego. Zniszczony dach, stropy, mury uszkodzone pociskami artyleryjskimi, brak drzwi i szyb, zniszczone podłogi – oto obraz, jaki ukazał się nowo mianowanemu kierownikowi. Ogólnie budynek zniszczony był w około 50%. W chwili objęcia obiektu przez Wojciecha Dudka teren wokół budynku był jeszcze zaminowany. Należało także uprzątnąć sterty ziemi, szmat, gruzu, żelastwa, szkła, słomy i połamanego sprzętu z sal, korytarzy i piwnic.
Gmach wybudowany został w 1936 roku. Na dwóch piętrach zlokalizowano 16 sal lekcyjnych, pokój nauczycielski, pokój kierownika szkoły i mieszkanie woźnego. W czasach hitlerowskich synowie SS-manów otrzymywali tu naukę. Budynek ogrzewano gazem. Przy szkole znajdował się ogród, boisko do gier i zabaw oraz stadion sportowy. Staw przy ogrodzie wykorzystywany był zimą do jazdy na łyżwach.
Dzięki otrzymanym z Wydziału Budowlanego materiałom i sile ludzkich rąk, rozpoczął się remont budynku. Liczba uczniów wzrastała z każdym dniem i pod koniec pierwszego roku nauki wynosiła ponad 80. Trzon stanowiły dzieci repatriantów z byłego województwa lwowskiego.
Kierunki rozwoju szkoły zmieniały swoje priorytety. Lata 1945-1948 to przede wszystkim czas intensywnych prac remontowych prowadzonych w celu poprawienia warunków pracy szkoły i powiększaniu ilości sal lekcyjnych. Prace szły w bardzo zaawansowanym tempie, co spowodowało na tyle duży wzrost liczby uczniów, że szkoła, jako jedna z pierwszych we Wrocławiu, wprowadziła w roku 1947/1948 naukę na dwie zmiany.
Okres drugi zamyka się w roku 1956/1957 kiedy to znaczna liczba uczniów przeszła do Szkoły nr 59 w związku ze zmianą rejonizacji.
Fazę trzecią wyznacza rozbudowa osiedla Huby, co łączyło się z ponownym wzrostem liczby uczniów i kolejnymi zmianami rejonizacji w 1978/1979 roku.
Istotnym momentem w historii Szkoły nr 9 było nadanie jej dnia 14 V 1962 r. imienia Wincentego Pola – patrioty, poety, krajoznawcy. Wówczas to szkoła otrzymała sztandar, który jest zachowany do dnia dzisiejszego.
Oprac. Anna Rej (na podstawie pracy magisterskiej Łucji Cebuli pt. Rozwój Szkoły Podstawowej nr 9 im. Wincentego Pola w e Wrocławiu w latach 1945-1985, Wrocław 1985).
